Hond aan de haak, zomaar een gesprek over ergernissen die we beide bleken te hebben over elkaars leefwereld.
“waarom worden honden uitgelaten op plekken waar kinderen spelen, zwemmen”
Wat eigenlijk de vraag was: “waarom ruimen jullie de stront niet achter je hond op?”
Sinds dit jaar heb ik een hond, ik laat haar uit en ruim achter haar aan de rotzooi op. Het is een hindernisbaan, wil ik met schone schoenen thuis komen. Dus ik weet waar deze man het over heeft.
Al spreekt hij net de verkeerde er op aan, een respectvol gesprek volgt want de zakjes die ik bij mij draag vullen zich ook met haakjes, spareribs, kippenbotjes, waar mijn hond trots mee aan komt zetten.
Hij ruimt zijn “rotzooi” op, net als ik. Ik spreek de verkeerde er op aan.
Alleen op het moment dat je het ziet gebeuren, valt er iets van te zeggen. Of heeft het te maken met fatsoen. De creatie van een prettige leefomgeving waarin we samen leven.
Het was een verhelderend gesprek met als uitkomst dat we er hetzelfde over denken.
Hij ging vissen & ik liep verder met mijn hond, beide genietend van de zon op ons gezicht.
Elkaar aanspreken kan met een juiste toon prettig uitpakken.
Liefs, Audrey
ps, ik ruim het vooral op vanuit eigen belang, dat een ander er profijt van heeft is mooi meegenomen 🤣.
Ps2, Voordat ik zelf met zo’n zakje rondliep dacht ik: “😂 je zal maar lopen met de stront van je hond”. Nu denk ik: “😍wat fijn dat jij daar loopt met de stront van je hond, dank je wel”. De kracht van je gedachten, het doet wat met je eigen energie. Je straalt het uit, lekker aantrekkelijk wat het ook teweeg brengt.
